• ΣΧΕΔΙΟ Β
• Δευτέρα, 27 Μαρτίου εγκαινιάζεται στην Αμαλιάδα το Μουσείο Μπελογιάννη. Η   συμμετοχή του Τσίπρα είναι προσβολή   και πρόκληση πρώτα – πρώτα για το λαό της Ηλείας , που βλέπει να καταστρέφεται όχι μόνο η αγροτική παραγωγή του πλούσιου κάμπου του Νομού τους, αλλά και να χάνει την περιουσία τουαπό τη δυσβάκτακτη φορολογία που τους έχει επιβάλει η κυβέρνηση Σύριζα- ΑΝΕΛ.  Δεύτερο για τον κόσμο της Αριστεράς,γιατί η κυβέρνηση Τσίπρα εκμεταλλεύθηκε τα οράματα και τις ελπίδες του, για να επιβάλει την πιο σκληρή αντιλαϊκή πολιτική, ξεπερνώντας κατά πολύ όλες τις προκάτοχες μνημονιακές κυβερνήσεις.
• Το ΣΧΕΔΙΟ Β καταδικάζει τη συμμετοχή του ΤΣΊΠΡΑ στα εγκαίνια στο σπίτι του εκτελεσμένου αγωνιστή της αριστεράς που «επέλεξε» το εκτελεστικό απόσπασμα, για να μείνει πιστός στις ιδέες τουκαινα μην υπογράψει δήλωση. Είμαστε βέβαιοι ότι λαός της Ηλείας θα εκδηλώσει ειρηνικά τη διαμαρτυρία του ενάντια σ’ ένα πρωθυπουργό που έχει ξεπουλήσει τη χώρα μας. Που έχει ευτελίσει και ευτελίζει καθημερινά με την πολιτική του τα οράματα της Αριστεράς. Που καταφεύγει σε επικοινωνιακές φιέστες, για να σκεπάσει την υποκρισία του και την εξαπάτηση των εργαζομένων, των ανέργων και των συνταξιούχων.
• Ο   διαπρύσιος κήρυκας και ο πιο πρόθυμος εκτελεστής της πολιτικής των μνημονίων Ε.Ε – ΔΝΤ δεν μπορεί να είναι ανάμεσα σ’ αυτούς που θα τιμήσουν έναν αγωνιστή της Αριστεράς του αναστήματος του Μπελογιάννη.

Mε απόφαση της Διεύθυνσης Μεταλλευτικών, Ενεργειακών και Βιομηχανικών του ΥΠΕΝ (ΔΜΕΒΟ) με ημερομηνία  14/3/2017, χορηγήθηκε στην Ελληνικός Χρυσός Άδεια Λειτουργίας της Μονάδα Λιθογόμωσης του  μεταλλείου Ολυμπιάδας που, κατά τις εξαγγελίες της εταιρείας, πρόκειται να ξεκινήσει τη λειτουργία του τον Απρίλιο 2017.

“Λιθογόμωση” είναι η πλήρωση των κενών στοών του υπόγειου μεταλλείου μετά την εξόρυξη. Όταν γίνεται με αδρανή υλικά, η λιθογόμωση προσδίδει σταθερότητα στις στοές και στο υπερκείμενο έδαφος και βοηθά στην ελαχιστοποίηση του φαινομένου της όξινης απορροής. Ως υλικό λιθογόμωσης στο μεταλλείο των Μαύρων Πετρών, κάτω από τη Στρατονίκη, η Ελληνικός Χρυσός από το 2005 χρησιμοποιεί τα αδρομερή τέλματα (απόβλητα) εμπλουτισμού, με την προσθήκη 10% τσιμέντου και 20% νερού. Απόβλητα εμπλουτισμού θα χρησιμοποιηθούν ως υλικό λιθογόμωσης και στην Ολυμπιάδα.

Κατά τους Επιθεωρητές Περιβάλλοντος και το Γενικό Χημείο του Κράτους, το σύνολο των αποβλήτων εμπλουτισμού Μαύρων Πετρών και Ολυμπιάδας που χρησιμοποιούνται και πρόκειται να χρησιμοποιηθούν στη λιθογόμωση είναι “επικίνδυνα απόβλητα”.Όπως αναφέρει ηΠράξη Βεβαίωσης Παράβασης 14504/30.9.2015για τις Μεταλλευτικές Εγκαταστάσεις Στρατωνίου – Μαύρων Πετρών
(παράβαση 8η: “Ελλιπής χαρακτηρισμός επικινδυνότητας παραγόμενων αποβλήτων”):

“Σύμφωνα με το ΓΧΚ, τα απόβλητα της διεργασίας (λεπτομερές και αδρομερές τέλμα) χαρακτηρίζονται ως επικίνδυνα (τοξικά για τον άνθρωπο κατηγορίας 1, επικίνδυνα για το περιβάλλον κατηγορίας 2 κλπ)”.

Ο “Ελλιπής χαρακτηρισμός επικινδυνότητας παραγόμενων αποβλήτων” είναι επίσης η 6η παράβαση της Πράξη Βεβαίωσης Παράβασης 14505/30.9.2015 που αφορά τις Μεταλλευτικές Εγκαταστάσεις Ολυμπιάδας.

Σύμφωνα με τους Επιθεωρητές, στη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων που εγκρίθηκε με την ΚΥΑ ΕΠΟ 201745/2011 η Ελληνικός Χρυσός χαρακτήρισετα ανωτέρω απόβλητα «αδρανή» με τη χρήση λανθασμένης μεθοδολογίας.  Ο βολικά «λανθασμένος» χαρακτηρισμός επιτρέπει την απόθεσή τους σε χώρους υγειονομικής ταφής αδρανών ή μη επικινδύνων αποβλήτων, αλλά και τη χρήση του αδρομερούς τέλματος ως υλικού λιθογόμωσης.

Όσον αφορά τα απόβλητα εμπλουτισμού του μεταλλείου Μαύρων Πετρών (που είναι παρόμοιου χημισμού με αυτά της Ολυμπιάδας), υπάρχουν εδώ και σχεδόν μια δεκαετία ισχυρές ενδείξεις οτι είναι τοξικά και επικίνδυνα. Το 2008, η “ΕΠΙΤΗΡΩ”, η Επιστημονική Επιτροπή Ελέγχου Τήρησης Περιβαλλοντικών Όρων των ΚΥΑ 143088/2005 και 45129/1999 στις Μεταλλευτικές Εγκαταστάσεις Στρατωνίου, ανέφερε στη 2η Τεχνική της Έκθεση οτι:

«Ο χημισμός όλων των τελμάτων είναι χαρακτηριστικός αυτών που, σύμφωνα με σχετική Οδηγία της ΕΕ (91/689/ΕΚ), ανήκουν στην κατηγορία των επικινδύνων αποβλήτωνκαι για τα οποία ισχύουν συγκεκριμένες προδιαγραφές απόθεσης…»

Η Τεχνική Έκθεση κατατέθηκε στο Δήμο Σταγείρων-Ακάνθου και στο τότε αρμόδιο Υπουργείο το Μάιο του 2008. Αντί το Υπουργείο να υποχρεώσει την εταιρεία να αποθέτει τα απόβλητα εμπλουτισμού με προδιαγραφές επικινδύνων αποβλήτων και να βρει άλλα, ασφαλή υλικά για την πλήρωση των κενών της εξόρυξης, ανέχτηκε και συνεχίζει να ανέχεται το έγκλημα. Για την εταιρεία ο ενταφιασμός των αδρομερών αποβλήτων, δηλαδή του 85% του συνόλου, στις στοές του μεταλλείου είναι η βολική και ανέξοδη λύση. Αν απαγορευόταν η χρήση τους στη λιθογόμωση θα έπρεπε να βρεθεί χώρος επιφανειακής απόθεσης για επιπλέον 5,68 εκατ. τόνους επικίνδυνων αποβλήτων από Ολυμπιάδα και Μαυρες Πέτρες – όπως ο ΧΥΤΕΑ Κοκκινόλακκα, ο οποίος όμως έχει πολλά και σοβαρά προβλήματα.

Στο άρθρο του με τίτλο “Η χρησιμοποίηση τελμάτων με υψηλή περιεκτικότητα σε θειούχα ορυκτά ως υλικό λιθογόμωσης του μεταλλείου Μαύρων Πετρών” το Φεβρουάριο 2014, ο μηχανικός μεταλλείων κ. Γ. Ψυχογιόπουλος τεκμηριώνει ότι τα αδρομερή τέλματα των Μαύρων Πετρών όχι μόνο αδρανή δεν είναι, αλλά αντίθετα είναι “επικίνδυνα απόβλητα” και (θα έπρεπε να) απαγορεύεται η χρήση τους ως υλικά λιθογόμωσης.

Το άρθρο του κ. Ψυχογιόπουλου επιβεβαιώνει το μεταγενέστερο συμπέρασμα των Επιθεωρητών Περιβάλλοντος ότι η εταιρεία χρησιμοποίησε λανθασμένη μεθοδολογία για το χαρακτηρισμό των τελμάτων. Ο περιβαλλοντικός χαρακτηρισμός που εκτέλεσε αφορά μη εξορυκτικά απόβλητα που αποτίθενται σε ειδικούς χώρους υγειονομικής ταφής αποβλήτων, που έχουν σύστημα στεγανοποίησης και συλλογής στραγγισμάτων για την αποφυγή της ρύπανσης του υδροφόρου ορίζοντα. Η λιθογόμωση, όμως, αποτίθεται εντελώς αθωράκιστη σε εξοφλημένα τμήματα του κοιτάσματος που βρίσκονται μέσα σε χώρους έντονης τεκτονικής καταπόνησης και έχουν άμεση επικοινωνία με τους υδροφορείς της περιοχής. Oποιαδήποτε μακροχρόνια φυσική και χημική αποσταθεροποίησή της, πέραν των επιπτώσεων επί των μηχανικών της ιδιοτήτων, θα έχει άμεσες επιπτώσεις στα υπόγεια και επιφανειακά νερά της περιοχής.
Η ανάμιξή των τελμάτων με τσιμέντο εξουδετερώνει μόνο πρόσκαιρα την οξύτητά τους. Η παρουσία θειούχων προκαλεί διάλυση της ασβεστούχας φάσης του τσιμέντου ενισχύοντας τον εκφυλισμό της λιθογόμωσης και τη διαφυγή ρύπων στα υπόγεια ύδατα.

Σύμφωνα με τον Πίνακα 5.2.8-7, σελ. 5.2-59 της ΜΠΕ, κατά την περίοδο 2006-2009, 226.044 κ.μ. ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΩΝ αδρομερών τελμάτων εμπλουτισμού του μεταλλείου Μαύρων Πετρών “αξιοποιήθηκαν”ως υλικό λιθογόμωσης.
Οι μέχρι σήμερα επιπτώσεις της πρακτικής αυτής στο περιβάλλον της περιοχής δεν έχουν μεν διερευνηθεί, είναι όμως πολύ πιθανό ότι έχουν ήδη προκαλέσει σημαντική ρύπανση.

Με την πρόσφατη απόφαση της αρμόδιας ΔΜΕΒΟ/ΥΠΕΝ η εγκληματική πρακτική της λιθογόμωσης με δυνάμει (έστω) οξεοπαραγωγά και επικίνδυνα απόβλητα επεκτείνεται και στην Ολυμπιάδα. H υπηρεσία αγνόησε τα πορίσματα των Επιθεωρητών Περιβάλλοντος και του ΓΧΚ, αγνόησε τους κινδύνους για τους υδατικούς πόρους και την υγεία και ασφάλεια εργαζομένων και κατοίκων και επέλεξε την απρόσκοπτη συνέχιση της «επένδυσης» κατά τις επιθυμίες της εταιρείας.

Αγνόησε επίσης τα νέα δεδομένα που έχουν δημιουργηθεί μετά την απόφαση της 2/11/2016 (της ίδιας της ΔΜΕΒΟ!), με την οποία απορρίπτεται ως μη εφαρμόσιμη η μεταλλουργική μέθοδος flash smelting, υπό τις συνθήκες και τις προδιαγραφές με τις οποίες εγκρίθηκε περιβαλλοντικά.
H υπηρεσία γνωρίζει οτι η ΔΙΚΗ ΤΗΣ απόφαση σημαίνει οτι η μονάδα παραγωγής καθαρών μετάλλων, που είναι συμβατική της υποχρέωση της εταιρείας, δεν μπορεί να υλοποιηθεί. Σημαίνει οτι δεν ισχύουν οι εγκρίσεις τεχνικών μελετών, δεν ισχύει η ΑΕΠΟ, δεν μπορεί να εγκριθεί το Επενδυτικό Σχέδιο, δεν υπάρχει δημόσιο όφελος, παραβιάζεται η σύμβαση.

Η υπηρεσία τα γνωρίζει όλα αυτά. Αλλά σφυρίζει αδιάφορα και εκδίδει άδειες.



αναδημοσίευση από antigoldgr

5 & 6 Απριλίου, 21.15

ΘΕΑΤΡΟ ΠΟΛΗ

Φωκαίας 4 & Αριστοτέλους 87, Αθήνα



Ένα double bill για δυο ντουέτα, και τρεις νέους δημιουργούς φιλοξενείται για δύο μόνο βραδιές στη σκηνή του θεάτρου Πόλη (Φωκαίας 4 & Αριστοτέλους 87) στις 5 & 6 Απριλίου.



Τρείς ερμηνευτές της νέας γενιάς χορευτών, ο Άρης Παπαδόπουλος, η Μάρθα Πασακοπούλου και η Μαργαρίτα Τρίκκα, συστήνονται αυτή τη φορά ως δημιουργοί, παρουσιάζοντας τις πρώτες τους χορογραφικές δουλειές, δύο ιδιαίτερα ντουέτα που ξεδιπλώνονται στη σκηνή μέσα σε ένα χορευτικό ντιμπέιτ.  



Τα δύο κομμάτια πραγματεύονται κινητικά την ένωση των δύο, τους δύο ως ένα ή τους δύο που τείνουν να γίνουν ένα, από διαφορετικές αφετηρίες το καθένα. Η Μαργαρίτα Τρίκκα, με το έργο της Trajectory: ATragedyofaVictoryμας θέτει αντιμέτωπους με ένα σύστημα που λειτουργεί ως όλον, ένα ζευγάρι που δε χωρίζεται ποτέ και έχει μια αέναη, κυκλική και σπειροειδή κίνηση, ενώ ο Άρης Παπαδόπουλος και η Μάρθα Πασακοπούλου με το touching.justπειραματίζονται κινητικά με την έννοια του «μαζί» ή «σχεδόν μαζί» ή «πώς μαζί;», ακολουθώντας δυο διαφορετικές, σχεδόν αντιθετικές δραματουργικές προσεγγίσεις.



Και τα δύο έργα επανέρχονται στη σκηνή, έπειτα από προηγούμενη παρουσίαση. Το Trajectory: ATragedyofaVictoryπαρουσιάστηκε πρώτη φορά στο φεστιβάλ ARCFORDANCE 2016, στην ενότητα «Νέοι Χορογράφοι», ενώ το touching.justαποτελεί μετεξέλιξη του MOVINGSOUND, της πρώτης χορογραφικής απόπειρας των Α. Παπαδόπουλου και Μ. Πασακοπούλου που είχε παρουσιαστεί στο φεστιβάλ κίνησης και σύγχρονης μουσικής MUSICINMOTION 2016, βασισμένο σε παρτιτούρα του Αλέξη Πορφυριάδη.
ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΤΡΙΚΚΑ

Trajectory

A tragedy of a victory



Με αφορμή το δοκίμιο του George Steiner "Δέκα (πιθανοί) λόγοι για τη μελαγχολία της σκέψης" το TRAJECTORY: ATRAJEDYOFAVICTORYεπιχειρεί να ερευνήσει κινητικά τη λειτουργία της σκέψης και να παρουσιάσει το κωμικοτραγικό του ανθρώπινου νου. Κάτι τόσο εξαιρετικό αλλά και τόσο αδύναμο ταυτόχρονα. Κι εν τέλει διερωτάται με τη σειρά του αν όντως το σκέπτεσθαι εστί μελαγχολείν. Αν η σκέψη φυλακίζει ή απελευθερώνει.



Πρόκειται για ένα ντουέτο το οποίο αποτελεί ένα σύστημα που λειτουργεί ως όλον, δε χωρίζεται ποτέ και έχει μια αέναη, κυκλική και σπειροειδή κίνηση, πάντα με την ίδια φορά. Πάνω σε αυτή την κινητική βάση της τροχιάς που διαγράφει ένα σώμα στο χώρο και στο χρόνο (trajectory), στήνεται το κομμάτι, το οποίο υπάγεται ξεκάθαρα στους νόμους της φυγόκεντρου και της κεντρομόλου.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ



Ιδέα - Χορογραφία: Μαργαρίτα Τρίκκα

Δραματουργική επεξεργασία: Δήμητρα Μητροπούλου

Μουσική σύνθεση: Sancho 003

Ηχοληψία - επεξεργασία ήχου: Βαγγέλης Λάππας

Κοστούμια: Άρτεμις Φλέσσα

Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος    

Βίντεο/φωτογραφίες: Μάνος Αρβανιτάκης



Ερμηνεύουν: Κάντυ Καρρά, Χαρά Κότσαλη



                                                                                                                                                                  



ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ



Η Μαργαρίτα Τρίκκα είναι απόφοιτος της Ανώτερης Επαγγελματικής Σχολής Χορού "Ραλλού Μάνου" και του τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Ε.Κ.Π.Α.

Παρακολούθησε το 3ετές εργαστήριο υποκριτικής – αυτοσχεδιασμού της Ε. Σκότη (ομάδα ΝΑΜΑ) καθώς και σεμινάρια στο σύγχρονο χορό, physical theatre, αυτοσχεδιασμό και χορογραφία σε Ελλάδα κι εξωτερικό.

Εργάζεται και δημιουργεί ως performer, χορογράφος και κινησιολόγος στο θέατρο. Έχει συνεργαστεί με χορογράφους και σκηνοθέτες όπως: the Bread and Puppet Theater, Α. Παπαδαμάκη, Αερίτες /Π. Απέργη, Ha! theatre Ensemble, Α. Λαμπίρη/ ομάδα ΜΑΝ, Α. Γύρα/ Κινητήρας, Μ. Νέστορα /Yelp!, Σ. Σπύρου, Γ. Χατζάκης & Φ.Κορρού, Ε. Farrel, Κ. Παπακωνσταντίνου, Μ. Κοιλάκος, Δ. Μπογδάνος κ.α.

Έχει συνεργαστεί με φορείς και φεστιβάλ όπως: Masdanza International Contemporary Dance Festival, Arc for Dance, Akropoditi Dance Fest, Athens Videodance Project , MIR festival, Δημήτρια, Αισχύλεια, Bob Festival, Μέγαρο Μουσικής, Θέατρο Χαλκίδας κ.α.

Εδώ και 11 χρόνια διδάσκει σύγχρονο χορό και αυτοσχεδιασμό σε studios, κοινωνικούς χώρους, ιδρύματα, σχολές χορού και δραματικές σχολές.



ΑΡΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ / ΜΑΡΘΑ ΠΑΣΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

touching.just



Το touching.just, περιστρέφεται γύρω από τις σύντομες, επεισοδιακές συναντήσεις δύο χαρακτήρων, σε μια προσπάθεια να συνδεθούν και να αλληλεπιδράσουν και, περνώντας στην πορεία τους εναλλάξ από άβολες ή περισσότερο οικείες καταστάσεις, αναζητούν τον κοινό τόπο. Σχεδόν! Ένας ρυθμός κίνησης και ήχου, που οδηγεί σε μη γραμμικές αναγνώσεις.



Το έργο παρουσιάστηκε πρώτη φορά με τον τίτλο «MovingSound» στο φεστιβάλ κίνησης και σύγχρονης μουσικής MusicInMotion (Απρίλιος 2016), το οποίο διοργανώνεται από το δίκτυο Music Is, με στόχο την προώθηση της σύγχρονης δημιουργίας και την επικοινωνία των καλλιτεχνών που δρουν στο χώρο του σύγχρονου χορού και της σύγχρονης μουσικής.





ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ



Ιδέα – Χορογραφία: Άρης Παπαδόπουλος, Μάρθα Πασακοπούλου

Φωτισμοί: Ελίζα Αλεξανδροπούλου



Ερμηνεύουν: Άρης Παπαδόπουλος, Μάρθα Πασακοπούλου







ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΣ



Ο Άρης Παπαδόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1983, σπούδασε στην Αρχιτεκτονική Σχολή Αθηνών-ΕΜΠ (2009) και στην Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης (2012). Έχει χορέψει για τις ομάδες Ελεύθερη Πτώση (2012), Κι Όμως Κινείται (2013-14), Oμάδα σύγχρονου χορού της Πέρσας Σταματοπούλου (2015), Χοροθέατρο ΟΚΤΑΝΑ - Κωνσταντίνος Ρήγος (2012-2017), Apotosoma dance co. - Αντώνης Φωνιαδάκης (2015), David Dorfman (2016), Flux Laboratory (2016). Συνεργάζεται με τη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση (2013-2017) για το εκπαιδευτικό πρόγραμμα Dancing To Connect για εφήβους στην Αθήνα και την περιφέρεια, ενώ συμμετέχει ως οδηγητής εργαστηρίων χορού στο πιλοτικό πρόγραμμα “Ανοικτά Σχολεία” του Δήμου Αθηνών. Το 2016 συνεργάστηκε με τον Στέφανο Τσιβόπουλο για μια σειρά performances βασισμένες σε φωτογραφικό αρχειακό υλικό (One Too Many, Project Syntagma, 2016), ενώ παράλληλα παρουσίασε με την Μάρθα Πασακοπούλου το ντουέτο Moving Sound. Ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τις εικαστικές κατασκευές χώρων, την έννοια του τοπίου και του site specific ως πεδία δράσης του κινούμενου σώματος. Ζει, εργάζεται και διδάσκει στην Αθήνα.



Η Μάρθα Πασακοπούλου γεννημένη στον Πειραιά το 1984, σπούδασε χορό στην Ανώτερη Επαγγελματική σχολή Ν. Κονταξάκη (2006), και Χημεία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το 2011 ολοκλήρωσε τις Μεταπτυχιακές σπουδές της στο London Contemporary Dance School, με ενδιαφέρον στον αυτοσχεδιασμό και την αντιληπτικότητα του περφόρμερ, και έκτοτε έχει συνεργαστεί ως χορεύτρια με διάφορους χορογράφους όπως τους Wally Cardona, Eva Recacha, Robert Clark, Michael Klien, Leila McMillan, τις ομάδες Requardt & Rosenberg, Backsteinhaus Production, και τους καλλιτέχνες Tino Sehgal (Tate Modern/ Roman Agora/ Palais de Tokyo), Στέφανο Τσιβόπουλο και Marina Abramovic (Serpentine Gallery), όπου το 2016 αναβίωσε δύο αρχειακά έργα της Cleaning The Mirror και Art Must Be Beautiful, Artist Must Be Beautiful, στα πλαίσια της έκθεσης AS ONE στο Μουσείο Μπενάκη. Είναι υπότροφος Α. Σ. Ωνασείου, Ι. Κωστοπούλου και Σκυλίτση, ενώ το 2015 έλαβε επίσης την υποτροφία danceweb από το Φεστιβάλ χορού Impulstanz στη Βιέννη. Τελευταία πειραματίζεται με τη δική της χορογραφική δουλειά.





----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------





ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ



Ημέρες & ώρες παραστάσεων: Τετάρτη & Πέμπτη, 21.15

Ημερομηνίες παραστάσεων: Τετάρτη 5 – Πέμπτη 6 Απριλίου 2017

Εισιτήρια: 10€ (Γενική είσοδος)

Θέατρο Πόλη, Φωκαίας 4 & Αριστοτέλους 87 (δίπλα στο Στ. «Βικτώρια»), Πλατεία Βικτωρίας, Τ.Κ. 10434, Τηλ: 211 18 28 900,www.politheatro.gr

Κάθε Τρίτη και Πέμπτη, στις 8:00 το πρωί, η ΕΡΤopen 106.7 FM και ο Δημήτρης Παναγούλης σας ενημερώνουν για ό,τι συμβαίνει στην πολιτική και την κοινωνία. Αυτή την Τρίτη, τηλεφωνικά ο  δημοσιογράφος Νίκος Μπογιόπουλος.




Για επικοινωνία με τον παραγωγό https://twitter.com/ D_Panagoulis

–Στις 25 Μάρτη συμπληρώνονται 60 χρόνια από την ίδρυση της ΕΟΚ, που μετεξέλιξή της είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση, εργαλείο των ιμπεριαλιστών και του μεγάλου κεφαλαίου της Ευρώπης για την προώθηση των συμφερόντων τους παγκόσμια, για το χτύπημα της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.

Ιδιαίτερα μετά τη συνθήκη του Μάαστριχτ (1992), με όλες τις συμφωνίες και οδηγίες που ακολούθησαν (Σένγκεν, Λισαβόνα, Μπολκενστάιν κ.λπ.), με το Σύμφωνο Σταθερότητας και την υιοθέτηση του κοινού νομίσματος (Ευρώ), η ΕΕ μετατράπηκε σ’ ένα πλήρως αντεργατικό, αντιλαϊκό εργαλείο, που επιβάλει στις εργατικές τάξεις και τους λαούς της Ευρώπης μόνιμη λιτότητα και φτωχοποίηση, κατεδάφιση των εργατικών, κοινωνικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων, ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις, ρατσισμό, σύνορα–φρούρια, στρατόπεδα συγκέντρωσης και δολοφονημένους μετανάστες, εθνικισμό και φασισμό, μετατροπή χωρών σε αποικίες χρέους.

Όλα αυτά έγιναν πολύ χειρότερα με το ξέσπασμα της παγκόσμιας κρίσης και ειδικότερα σε χώρες όπως η Ελλάδα, που μπήκαν άμεσα υπό το καθεστώς των Μνημονίων, επιτηρούμενων ασφυκτικά από το «διευθυντήριο» της Κομισιόν, του Γιούρογκρουπ, των ευρωπαίων ιμπεριαλιστών δανειστών και συμμάχων/εκπροσώπων του μεγάλου κεφαλαίου.

Την ίδια στιγμή, το αντιδραστικό «οικοδόμημα» της ΕΕ τρίζει από πολλές πλευρές. Οι δυνάμεις  και τα κόμματα που το υποστηρίζουν ανοιχτά έχουν έρθει σε χάσμα από τις λαϊκές μάζες, έχουν ηττηθεί σε πάμπολλες εκλογικές αναμετρήσεις (π.χ. Brexit, ΟΧΙ στο ιταλικό δημοψήφισμα, ΟΧΙ στο ελληνικό δημοψήφισμα κ.ά.). Ενώ σε όλες τις χώρες υπάρχουν αγώνες των εργαζομένων και της νεολαίας, που αντικειμενικά αμφισβητούν και τις πολιτικές της ΕΕ. Αυτές οι εξελίξεις δείχνουν ότι είναι η ώρα και της δικής μας αντεπίθεσης.

Στην Ελλάδα, όπου οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα και η νεολαία ζούμε τη βαρβαρότητα των Μνημονίων, τώρα του 3ου και των επερχόμενων νέων βάρβαρων μέτρων του «4ου Μνημονίου» (όπως κι αν το ονομάσουν), πρέπει να συνδυάσουμε την άμεση κινητοποίηση για να μην περάσουν τα μέτρα, με την εναντίωση στην ΕΕ, τις πολιτικές της, τους υποστηρικτές της.

Αυτό το αντιδραστικό, νεοφιλελεύθερο μόρφωμα της ΕΕ, δε μπορεί ούτε να αλλάξει, ούτε να μεταρρυθμιστεί, πρέπει να ανατραπεί. Υπάρχει μόνο ως στρατηγείο οργάνωσης επιθέσεων ενάντια στην εργατική τάξη και τους λαούς. Γι’ αυτό, δεν μπορούμε να επιτρέψουμε καμία φιέστα των «Μένουμε Ευρώπη», όλων των παλιών και νέων υποστηρικτών των Μνημονίων και των κομμάτων τους στα 60χρονα της ίδρυσης της ΕΟΚ. Να δώσουμε αγωνιστική, ριζοσπαστική φωνή και διέξοδο στην αντιμνημονιακή διάθεση, στη διάθεση απαλλαγής απ’ τη σημερινή άθλια κατάσταση, στην αμφισβήτηση ή και απόρριψη του Ευρώ και της ΕΕ, η οποία μεγαλώνει και στη χώρα μας. Να ενωθούμε με την αμφισβήτηση του «τέρατος» του Ευρώ και της ΕΕ που απλώνεται στους λαούς – ώστε αυτή να μην μένει έρμαιο σε αντιδραστικές και ακροδεξιές δυνάμεις. Να παλέψουμε για την έξοδο της χώρας μας από τη βαρβαρότητα του Ευρώ και της ΕΕ – και για τη διάλυση αυτούς του αντιδραστικού μηχανισμού, για μια άλλη προοπτική, βασισμένη στους κοινούς, διεθνιστικούς αγώνες των εργαζομένων και της νεολαίας στην Ευρώπη.



ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Δικτύωση για τη Ριζοσπαστική Αριστερά

Λαϊκή Ενότητα

ΟΚΔΕ

OΝΡΑ-Ανασύνθεση

Περίπου 1,4 εκατ. Τούρκοι καλούνται από σήμερα στη Γερμανία να συμμετάσχουν στο τουρκικό δημοψήφισμα για τη συνταγματική αναθεώρηση, η οποία έχει στόχο να ενισχύσει τις εξουσίες του Προέδρου Ερντογάν.

Το δημοψήφισμα στην Τουρκία διεξάγεται στις 16 Απριλίου. Η κοινωνιολόγος και οικονομολόγος Γιασάρ Αϊντίν είναι μέλος του Ιδρύματος Ευρώπη-Τουρκία στο Αμβούργο. Η ειδικός υποστηρίζει ότι για την κυβέρνηση στην Άγκυρα κάθε ψήφος μετράει. Οι Τούρκοι της Γερμανίας δεν έχουν ταχθεί ξεκάθαρα υπέρ του «Ναι», γεγονός που δημιουργεί νευρικότητα στο επιτελείο του Ταγίπ Ερντογάν.

Στην ερώτηση εάν οι Τούρκοι της Γερμανίας είναι καλά πληροφορημένοι για τις συνέπειες που θα έχει η απόφασή τους, η Γιασάρ Αϊντίν απαντά: «Νομίζω πως δεν υπάρχουν επαρκείς πληροφορίες. Το πρόβλημα είναι πως λείπει γενικότερα η σφαιρική πληροφόρηση. Στην Τουρκία επικρατεί μεγάλη πόλωση και το σημαντικό δεν φαίνεται να είναι τι λέει κανείς αλλά ποιος το λέει».

Ο τρόπος πληροφόρησης των Τούρκων της Γερμανίας είναι η τηλεόραση, οι εφημερίδες και το facebook. Σύμφωνα με την Γιασάρ Αϊντίν οι περισσότερες εκπομπές είναι φιλικά διακείμενες προς την τουρκική κυβέρνηση. Οι πολίτες που τάσσονται υπέρ του «Όχι» δεν έχουν τη δυνατότητα να εισακουστούν. Όσο για τα κριτήρια σύμφωνα με τα οποία ψηφίζουν είναι «περισσότερο με βάση το ένστικτο και την πολιτική θέση». Ακόμα όμως και αυτοί που ψηφίζουν «Όχι» πολλές φορές δεν ξέρουν περί τίνος πρόκειται.

Τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης δεν έχουν μεγάλη επιρροή

Η επικείμενη συνταγματική αναθεώρηση στην Τουρκία έχει δεχθεί μεγάλες επικρίσεις. Εκφράζονται φόβοι πως η Τουρκία μετατρέπεται σε μια δικτατορία χρησιμοποιώντας όμως ένα δημοκρατικό μανδύα μέσω του δημοψηφίσματος.

Στην ερώτηση της Deutsche Welle εάν οι επικρίσεις αυτές φθάνουν στους Τούρκους ψηφοφόρους στη Γερμανία, η κοινωνιολόγος και οικονομολόγος Γιασάρ Αϊντίν απαντά πως «οι επικρίσεις αγγίζουν περισσότερο τους πολίτες που τείνουν να ψηφίσουν ούτως ή άλλως «Όχι». Η αντιπολίτευση πολύ δύσκολα μπορεί να προσεγγίσει συντηρητικούς ψηφοφόρους».

Τέλος, όσον αφορά την επιρροή που έχουν τα γερμανικά ΜΜΕ στην έκβαση του δημοψηφίσματος στην Τουρκία, η ειδικός εκτιμά πως αυτή δεν είναι μεγάλη. «Υπάρχουν πολλοί λίγοι που διαβάζουν γερμανικές εφημερίδες. Αλλά υπάρχουν διαφοροποιήσεις. Η αρνητική ειδησεογραφία, η κριτική, οδηγεί τους συντηρητικούς σε πεισματικές αντιδράσεις. Πολλοί πιστεύουν πως ο Ερντογάν δέχεται επιθέσεις από τη Δύση, όχι επειδή δεν σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα αλλά επειδή θέλει να κάνει ισχυρή την Τουρκία».



ΑΠΕ  Πηγή: Deutsche Welle

Οι γερμανικές εφημερίδες σχολιάζουν ποικιλοτρόπως το αποτέλεσμα των χτεσινών εκλογών στο Ζάαρλαντ, κάνοντας ιδιαίτερη μνεία στο θετικό αποτέλεσμα για τους χριστιανοδημοκράτες της Άγκελα Μέρκελ αλλά και στον προβληματισμό που διακατέχει πλέον το στρατόπεδο των σοσιαλδημοκρατών του Μάρτιν Σουλτς.

«Saarbrücker Zeitung»:«Aκόμα και ο ίδιος ο Σουλτς μιλά για την "δυναμική Κραμπ-Κάρενμπαουερ". Πρόκειται για μια ισχυρή αναγνώριση από το νέο πρόεδρο του SPD. Το ότι ο ίδιος αναμείχθηκε ενεργά στην προεκλογική εκστρατεία της γενέτειρας του πατέρα του αποτελεί όμως επίσης και δική του ήττα».

«Süddeutsche Zeitung»:«Οι τάσεις έρχονται και παρέρχονται. Στη δημοκρατία μετρά όχι η τάση, αλλά το εκλογικό αποτέλεσμα. Και αυτό βρίσκεται μακράν της τάσης. Ο ενθουσιασμός για το SPD του Μάρτιν Σουλτς είναι στις δημοσκοπήσεις πιο βροντερός από ό,τι ακούστηκε στο Ζάαρλαντ».

«Frankfurter Allgemeine Zeitung»:«Οι εντελώς ασυγκράτητοι από την "έκσταση-Σουλτς" σοσιαλδημοκράτες μετέτρεψαν τις εκλογές του Ζάαραλντ σε δημοψήφισμα για τις φιλοδοξίες του νέου τους προέδρου για την καγκελαρία. Συγχρόνως, οι πολίτες του Ζάαρλαντ έπρεπε να αποφανθούν για την επιλογή του SPD να εκτοπίσουν το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα από κοινού με το κόμμα της Αριστεράς. Τι κεφαλαιώδες λάθος!».

«Hannoversche Allgemeine Zeitung»:«H καγκελάριος Μέρκελ θα πρέπει να προσέξει να μην ερμηνεύσει το αποτέλεσμα των εκλογών στο Ζάαρλαντ λανθασμένα. Ναι, είναι μια καλή αρχή για αυτήν τη σούπερ εκλογική χρονιά, αλλά δεν σημαίνει ακόμα και πάρα πολλά πράγματα. Η κ. Μέρκελ θα πρέπει να ξεφύγει από τον νησταλέο τρόπο με τον οποίο ηγείται του χριστιανοδημοκρατικού κόμματος. Οι εκλογές στην Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία (τον Μάιο) αποτελούν την πραγματική πρόβα τζενεράλε».

«Thüringische Landeszeitung»:«Μπορεί το Ζάαρλαντ να μην είναι το τυπικό κρατίδιο για να μπορέσει να βγάλει κανείς συμπεράσματα σε ομοσπονδιακό επίπεδο, ενδιαφέρον είναι εν τούτοις ότι το μοντέλο συνεργασίας χριστιανοδημοκρατών-σοσιαλδημοκρατών δεν έχει φθαρεί γενικώς. ΤΟ SPD χρειάζεται περισσότερα από τη θετική τάση λόγω Σουλτς για να αυξήσει τις δυνάμεις του».

«Die Rheinpfalz»:«Όχι, αυτές οι εκλογές δεν ήταν τεστ, ούτε για τις επερχόμενες τοπικές εκλογές, ούτε για τις ομοσπονδιακές. Οι συνθήκες στο Ζάαρλαντ είναι πολύ ειδικές, αρχής γενομένης από την επισκιάζουσα πρωθυπουργό έως την ασυνήθιστα ισχυρή Αριστερά και τους εξαιρετικά αδύναμους Πράσινους».

«Die Welt»:«Το SPD είναι πιο αδύναμο από τον 100% ενθουσιασμό (της εκλογής Σουλτς ως προέδρου του κόμματος) των σοσιαλδημοκρατών. Για τις ομοσπονδιακές και τοπικές εκλογές στο Σλέσβιχ-Χόλσταϊν και τη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία το αποτέλεσμα της κούρσας είναι πιο ανοικτό από όσο θα τους άρεσε. Τώρα ο Μάρτν Σουλτς πρέπει να αποδείξει τι μπορεί να κάνει».

«Der Tagesspiegel»:«Η επικέντρωση (του Σουλτς) σε θέματα δικαιοσύνης βρίσκει μεγάλη ανταπόκριση σε προεκλογικές συγκεντρώσεις . Η απήχηση όμως δεν φτάνει στο εκλογικό παραβάν. Το SPD βρίσκεται προσγειωμένο εκεί όπου βρισκόταν πριν από πέντε χρόνια (στο Ζάαρλαντ)»

«Rhein-Zeitung»:«Η Κραμπ-Καρενμπάουερ, η οποία με το αθόρυβο και ουσιαστικό τόπο διακυβέρνησης θεωρείται ούτως ή άλλως η Μέρκελ του Ζάαρλαντ, εισέρχεται μετά από αυτές τις εκλογές στον στενό κύκλο των πιθανών διαδόχων της καγκελαρίου Μέρκελ».





ΑΠΕ

Το κεντροδεξιό φιλοευρωπαϊκό κόμμα GERB είναι ο νικητής των χθεσινών βουλευτικών εκλογών στην Βουλγαρία έχοντας εξασφαλίσει το 32,58% των ψήφων έπειτα από την καταμέτρηση του 89 % των ψηφοδελτίων.

Το Σοσιαλιστικό Κόμμα (BSP) καταλαμβάνει την δεύτερη θέση με 26,8% και ακολουθεί η εθνικιστική συμμαχία Ενωμένοι Πατριώτες με 9,2%.
Δύο ακόμη κόμματα εξασφαλίζουν εκπροσώπηση στη βουλγαρική βουλή: το Κίνημα για τα Δικαιώματα και τις Ελευθερίες (MRF) της μουσουλμανικής, κυρίως τουρκικής, μειονότητας της χώρας, που εξασφαλίζει το 8,9% των ψήφων, και το λαϊκιστικό Volya με 4,1%.

Οι εκλογές εκλήφθησαν ως δοκιμασία της αφοσίωσης της Βουλγαρίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, της οποίας αποτελεί μέλος από το 2007, και της Ρωσίας, με την οποία διατηρεί ιστορικούς πολιτικούς και πολιτιστικούς δεσμούς.
Οι σοσιαλιστές, που είχαν υποσχεθεί να βελτιώσουν τις σχέσεις με τη Ρωσία ακόμα και εάν αυτό τάραζε τους ευρωπαίους εταίρους τους, διπλασίασαν το μερίδιό τους στο αποτέλεσμα σε σύγκριση με τις προηγούμενες εκλογές, το 2014, αλλά απέτυχαν να φτάσουν το έντονα φιλοευρωπαϊκό GERB.

Εκμεταλλευόμενοι Τρόικα και τοκογλύφοι δανειστές αυτή την εποχή της κρίσης, μας επιβάλλουν να ξεπουλάμε – χαρίζουμε εταιρίες όπως ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ κλπ, που μπορούν να είναι μοχλοί οικονομικής ανάπτυξης και εθνικής ανεξαρτησίας, με το πρόσχημα ότι δεν μπορεί να υπάρχουν δημόσια μονοπώλια την εποχή του καπιταλισμού, όταν ολόκληροι κλάδοι με χιλιάδες μέλη όπως τεχνικοί τηλεόρασης και ραδιοφώνου, δικηγόροι, φαρμακοποιοί, ταξιτζήδες κλπ ζουν το δράμα και την απειλή της δήθεν απελευθέρωσης των «κλειστών» επαγγελμάτων.

Την ίδια εποχή ο χώρος των ΜΜΕ ζει την απόλυτη μονοπωλιακή «τρομοκρατία» από τις εταιρίες : για την τηλεόραση NIELSEN - AGB, για το ραδιόφωνο FOCUS BARI και για τη μετάδοση ψηφιακού σήματος DIGEA.

Αυτά τα ιδιωτικά μονοπώλια για τα οποία έχουν ακουστεί τόσα, ζουν και βασιλεύουν, ανεξέλεγκτα, διαδραματίζοντας μεγάλο ρόλο στις κοινωνικοπολιτικές συνθήκες που ζούμε, στον πολιτισμό μας, στο πώς θα ενημερωνόμαστε και εν γένει στο πώς θα ψυχαγωγούμαστε, διαμορφώνοντας συνθήκες τέτοιες που άλλους «τους ανεβάζουν πρόσκαιρα στον ουρανό και άλλους τους κατεβάζουν στα τάρταρα» και αυτό αφορά μέχρι και ανθρώπινες ζωές, πέρα από τη δημιουργία επιλεγμένων προτύπων στην κοινωνία, εντείνουν την κρίση αξιών.

Ένα από τα ιδιόρρυθμα ιδιωτικά «μονοπώλια» που ασχολείται με τα πνευματικά δικαιώματα στον πολιτισμό και στην ψυχαγωγία είναι και αυτό της ΑΕΠΙ, η οποία σήμερα ελέγχεται από τους αρμόδιους φορείς, η δικαιοσύνη βγάζει καταδικαστικές αποφάσεις εις βάρος της και επίσης γράφονται και ακούγονται πολλά.

Για την DIGEA έχουμε πει πολλά, δεν θα επεκταθούμε.

Για την «ασυδοσία» του μονοπωλίου της NIELSEN – AGB, η οποία ελέγχεται διαχρονικά για την αξιοπιστία της, ξεκινάει επιτέλους έρευνα για τα πεπραγμένα της, όπως αναφέρουν πρόσφατα δημοσιεύματα. Η ανωτέρω εταιρία, ακολουθώντας την πεπατημένη : «όλοι μπορούν να χτυπούν την ΕΡΤ, αναίτια και ποικιλοτρόπως, χωρίς καμιά συνέπεια», συνεχίζει όπως πάντα να είναι ο ρυθμιστής του τηλεοπτικού τοπίου, απαξιώνοντας το ρόλο της ΕΡΤ σαν δημόσιας τηλεόρασης, το παραγόμενο έργο της, τη λειτουργία της και ευθέως τους εργαζομένους της.

Δεν ξεχνάμε ότι το μαύρο της ΕΡΤ βασίστηκε και σε δήθεν μετρήσεις της AGB που επικαλέστηκε ο κ. Σαμαράς και που τώρα επικαλείται, σαν μια από τις δικαιολογίες του, ο κ. Μητσοτάκης και στελέχη της Ν.Δ., για το νέο μαύρο που επιθυμούν και την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των ιδιοκτητών ιδιωτικών ραδιοτηλεοπτικών σταθμών.

Ο τρόπος μέτρησης τηλεθέασης από τη NIELSEN – AGB δημιουργεί επίπλαστες εντυπώσεις, δεν είναι ολοκληρωμένος και ακριβής αφού δεν περιλαμβάνει τη θέαση από Η/Υ, τάμπλετ, τηλέφωνο, δορυφόρο κλπ, δεν καλύπτει όλη την επικράτεια (αντίθετα με ότι κάνει η ίδια εταιρία στην Ευρώπη), δε λαμβάνει υπόψη της τη θέαση στην ομογένεια, τοποθετεί μετρητές σε σπίτια με πολλούς δέκτες τηλεόρασης και δημιουργεί βάσιμες αμφιβολίες για αναξιοπιστία, εύλογες ενστάσεις και ντοκουμέντα που κατά καιρούς έχουν καταγραφεί και ειπωθεί από το σύνολο σχεδόν των ΜΜΕ.

Υπάρχει δικαιολογημένα η πεποίθηση επομένως ότι είναι διαβλητός χωρίς καμία αξιοπιστία

Άλλωστε ποιες μετρήσεις μπορεί να είναι αξιόπιστες, όταν αναφέρονται π.χ. σε ηλικίες ή οικονομική διαστρωμάτωση του πληθυσμού, μετρώντας τα γούστα και τις διαθέσεις τους, που η ίδια η εταιρία με την τακτική της τους έχει επιβάλει με 1.000 έως 2.000 «άψυχα» μηχανάκια; Όταν 1 εκατομμύριο άνθρωποι και πλέον έχουν φύγει για το εξωτερικό – κυρίως νέοι – και 2,5 έως 3 εκατομμύρια έχουν αλλάξει ριζικά τον τρόπο ζωής τους, λόγω της φτώχειας, της ανεργίας και της πολύ κατώτερης ποιότητας ζωής τους στα τελευταία 7 χρόνια των μνημονίων.

Είναι πραγματικότητα ότι λόγω αυτών των μετρήσεων και της κατεύθυνσης που δίνουν αυτές οι μετρήσεις σε εκπομπές - πολλές αφορούν εισαγόμενες στοχευμένες «φθηνές» - χαμηλού κόστους παραγωγές - έχουν πληθώρα διαφημιστικών μηνυμάτων, πάνω και από τον επιτρεπόμενο χρόνο, παραβιάζοντας το νόμο και επίσης υπάρχει γκρίζα διαφήμιση σε εκπομπές που «δίνεται» μεγάλη τηλεθέαση κλπ, με υπέρογκα έσοδα (λόγω ζώνης, τιμοκαταλόγου - συνυφασμένων με τις μετρήσεις) αυτών των διαφημίσεων, που τελικά το κόστος πληρώνει η κοινωνία, μέσω των προϊόντων κι έτσι πλουτίζουν οι «επιλεγμένοι».

Στην τηλεοπτική αγορά που «ο θάνατός σου είναι η ζωή μου» για τους τηλεοπτικούς σταθμούς αλλά και για όλη την παραγωγή προγράμματος και τους ανθρώπους που την υπηρετούν, καθώς και για τους δημοσιογράφους των ενημερωτικών εκπομπών, η μοναδική καθημερινή και πολύωρη απασχόλησή τους είναι οι αναλύσεις των μετρήσεων αυτής της εταιρίας.

Εμμέσως πλην σαφώς γίνονται δέκτες bullying και mobbing, πολλές φορές αυτή η κατάσταση τους χειραγωγεί, εκτός από το μεγάλο άγχος και την ανθρωποφαγία που επιφέρει.

Μην ξεχνάμε πώς επιβλήθηκαν τα μνημόνια μέσω ορισμένων ΜΜΕ.

Η ΠΟΣΠΕΡΤ θεωρεί ότι δεν υπάρχει άλλος χρόνος.

Εδώ και τώρα πρέπει να σταματήσει αυτή η «ασυδοσία» και να σπάσει το «απόστημα».

Ζητάαπό την Κυβέρνηση και τον αρμόδιο Υπουργόνα γίνει επιτέλους μια σοβαρή ρύθμιση, να πάψει το μονοπώλιο των «μετρήσεων» της NIELSEN - AGB.

Να διαφυλάσσει αυτή η ρύθμιση την αξιοπιστία και δικαιοσύνη στο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο για το εκπεμπόμενο πρόγραμμα και να προασπίζει τη δημόσια περιουσία και όχι τα συμφέροντα των ιδιωτών, όπως γίνεται μέχρι σήμερα.

Να πάψει αυτή η γάγγραινα της εκμετάλλευσης ανθρώπων και θεσμών μέσω των αριθμών.

Το «σπάσιμο» αυτού του μονοπωλίου πρέπει να γίνει με ένα διαυγή τρόπο και νομοθετικές πρωτοβουλίες τέτοιες που να διασφαλίζουν τα κριτήρια διαφάνειας γιατί, όπως έχει αποδειχθεί μέχρι σήμερα, οποιαδήποτε ιδιωτική πρωτοβουλία για ανταγωνισμό με αυτό το αντικείμενο, «πέθαινε εν τη γενέσει της» με τους γνωστούς τρόπους της αγοράς, γιατί έτσι βόλευε το σύστημα.

Καλεί τη Διοίκηση της ΕΡΤ, όπως κάνει και με τη FOCUSBARI (δεν δέχεται και δεν πληρώνει μετρήσεις στο ραδιόφωνο), να επιβάλλει να μην γίνονται μετρήσεις για την ΕΡΤ από την εταιρία NIELSEN – AGB, έως ότου λυθεί το θέμα της διαφάνειας και της αξιοπιστίας.

Μέχρι να πάψουν τα μονοπώλια που αποφασίζουν για τον τρόπο, το είδος και το περιεχόμενο της ενημέρωσης, επιβάλλουν εκπομπές και έχουν τον κυριότερο ρόλο στο μοίρασμα της διαφημιστικής πίτας, του πλουτισμού και της καταξίωσης ή της φτωχοποίησης και του αφανισμού.

Για το σκοπό αυτό απαξιώνουν θεσμούς, πολιτισμό, ανεξαρτησία και δημόσια ραδιοτηλεόραση.

Σε κάθε περίπτωση πρέπει άμεσα να δοθεί διαφανής και δίκαιη λύση για το δημόσιο συμφέρον.

Φτάνει πια με τα ιδιωτικά μονοπώλια που καθορίζουν τις ζωές μας.

ΝΑ ΠΑΡΘΕΙ ΤΩΡΑ ΠΙΣΩ Η ΑΠΟΛΥΣΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΗΣ ΣΤΟ «ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟ» ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

Στις 21/3, η Ε.Π., εργαζόμενη 7 χρόνια στο ιδιωτικό διαγνωστικό κέντρο ''Ιπποκράτειο'' Ιωαννίνων απολύθηκε άδικα, εκδικητικά και καταχρηστικά. Η εργοδοσία, το μόνο που επικαλέστηκε –προφορικά– στην ίδια, ήταν ότι δεν συμμετείχε σε κάποια συνάντηση/«μήτινγκ»… 1 χρόνο πριν(!) – και γι’ αυτό κατήγγειλε τη σύμβαση λόγω δήθεν «πλημμελούς άσκησης καθηκόντων»!

Σε συναδέλφους της, που διαμαρτυρήθηκαν για την απόλυση, ο εργοδότης είπε μεταξύ άλλων ότι η εργαζόμενη «έλειπε από τη δουλειά και είναι εριστική». Αναφερόταν σε αναρρωτικές άδειες, όταν εκείνη ήταν άρρωστη – που βέβαια ο ίδιος ήθελε να δηλώνονται ως κανονικές, για να γλιτώνει λεφτά! Επίσης, στο ότι η εργαζόμενη αντιδρούσε στην υποτιμητική, χυδαία συμπεριφορά του! Όπως της είχε πει, άλλωστε: «θα σε κάνω εγώ να παραιτηθείς».

Η εργοδοσία στο “Ιπποκράτειο” έχει αναγκάσει πολλούς εργαζομένους να δουλεύουν πέραν του ωραρίου που αναγράφεται στη συλλογική τους σύμβαση. Οι συνθήκες εργασίας είναι εξαντλητικές, με ελαστικά και σπαστά ωράρια, συχνές αλλαγές του προγράμματος, έντονη εντατικοποίηση – έχοντας κάνει τη ζωή των εργαζομένων λάστιχο.

Η απόλυση είναι άδικη, εκδικητική και καταχρηστική. Ο πραγματικός λόγος είναι ότι η εργαζόμενη προσπάθησε μέσα στο χώρο εργασίας: να διατηρήσει την αξιοπρέπειά της, να ζητάει ανθρώπινες συνθήκες εργασίας και ωράρια, να παίρνει αναρρωτική και όχι κανονική άδεια όταν αρρωσταίνει, να διεκδικεί ο μισθός της να μπαίνει στην ώρα του, να συμμετέχει στις πανελλαδικές απεργίες. Για όλα αυτά, θέλησε η εργοδοσία να απαλλαγεί απ’ αυτήν. Την τιμωρούν και την απολύουν για να τρομοκρατήσουν και τους υπόλοιπους εργαζόμενους.

Η αντίσταση της συναδέλφου υπενθυμίζει σε όλους τους εργαζόμενους τον μοναδικό δρόμο: αυτόν του αγώνα! Κανένας εργαζόμενος δεν είναι μόνος! Κανένας δεν πρέπει να πετιέται στην ανεργία και την ανέχεια. Πρέπει να υπερασπίσουμε κάθε θέση εργασίας, να επιβάλλουμε στην πράξη τα δικαιώματά μας και την αξιοπρέπειά μας. Η ασυδοσία των εργοδοτών, οι απολύσεις, οι προσβολές, τα εργατικά ατυχήματα–δολοφονίες κ.λπ., αυτή η βάναυση καθημερινότητα που ζει η εργατική τάξη, «νομιμοποιημένη» από τα Μνημόνια και που απειλείται να γίνει ακόμα χειρότερη με τα νέα αντιδραστικά μέτρα στα «εργασιακά», μπορεί να σπάσει σε κάθε χώρο εργασίας με τον ανυποχώρητο αγώνα, την ενότητα, μαχητικότητα και οργάνωσή μας.

Καλούμε όλους και όλες να στηρίξουν το δίκαιο αγώνα της εργαζομένης. Καλούμε κάθε οργάνωση, σύλλογο, σωματείο, κάθε εργαζόμενο/η, νέα/ο να συμμετέχουν ενεργά και να στηρίξουν με κάθε τρόπο τον αγώνα αυτόν, αλλά και κάθε αγώνα που υπερασπίζεται τα εργασιακά μας δικαιώματα.